پرفروش ترین تجهیزات کمک تنفسی

چه زمانی به ونتیلاتور نیاز است؟

ونتیلاتور یک وسیله پزشکی و نوعی دستگاه تنفس مصنوعی است و به بیمارانی که دچار مشکل تنفسی هستید کمک می کند تا به راحتی نفس بکشند.

هنگامی که آسیب یا بیماری مانند کووید-19 عملکرد ریه ها را مختل می کند، ممکن است به یک دستگاه تنفس مصنوعی نیاز باشد. از دیگر کاربرد های ونتیلاتور می توان به زمانی که افراد در حین جراحی بیهوش هستند اشاره کرد. این دستگاه می تواند تنفس بیمار را در حین بیهوشی فراهم کند.

ونتیلاتور ها عملکردی مشابه ریه ها دارند.

دستگاه های تنفس مصنوعی همچون ونتیلاتور به حمایت از فرد مبتلا به اختلال عملکرد ریه در طول روند بهبودی کمک می کند. این دستگاه ها اکسیژن را از طریق لوله ای که از طریق دهان وارد وارد ریه ها می کنند.

هنگامی که بیماری های خاصی مانند COVID-19 به وضعیتی به نام سندرم زجر تنفسی حاد تبدیل می شوند، ممکن است به یک دستگاه تنفس مصنوعی نیاز باشند. در افراد مبتلا به این بیماری ها، کیسه های هوایی در ریه ها پر از مایع می شوند و تنفس را مشکل می کنند.

هنگامی که بیمار مبتلا به کووید-19 خیلی آهسته یا به طور کلی راه تنفسی او متوقف می گردد، به یک دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارد.

بیمارانی که به کووید-19 مبتلا می شوند میزان اکسیژن آن ها به زیر 90 درصد کاهش می یابد. بیماران کرونایی در این وضعیت به اکسیژن مکمل نیاز دارند. اکسیژن مکمل به صورت غیر تهاجمی از طریق لوله های کوچکی که در سوراخ های بینی قرار می گیرند، به بیمار کمک می کنند تا به راحتی نفس بکشد.

استفاده از ونتیلاتور در حین جراحی

بیهوشی عمومی شامل فلج شدن موقت ماهیچه های بدن می شود. این فلج شدن موقت ماهیچه ها شامل ماهیچه هایی می شود که به ما اجازه دم و بازدم را می دهند. بدون ونتیلاتور، تنفس در حین بیهوشی عمومی ممکن نخواهد بود.

اکثر افراد در حین انجام عمل جراحی از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند. پس از اتمام عمل، دارویی برای متوقف کردن اثرات بیهوشی داده می شود. هنگامی که بیهوشی متوقف می شود، فرد می تواند به تنهایی نفس بکشد. در این وضعیت دیگر نیازی به دستگاه تنفس مصنوعی نخواهد بود.

ونتیلاتور زمانی استفاده می شود که فردی که تحت عمل جراحی قرار گرفته است نتواند آنقدر خوب نفس بکشد که اکسیژن مغز و بدن را تامین کند.

برخی از افراد به دلیل آسیب دیدگی یا بیماری، نمی توانند پس از جراحی به اندازه کافی خوب نفس بکشند. برخی دیگر به دلیل عملکرد ضعیف ریه باید از دستگاه های تنفس مصنوعی بعد از عمل استفاده کنند. همچنین بیمارانی که به ریه های خود را به دلیل بیماری انسداد مزمن ریه از دست داده اند، بعد از عمل جراحی حتما باید از دستگاه ونتیلاتور استفاده کنند.

فردی که قبل از جراحی از ونتیلاتور استفاده می کند، احتمالاً پس از عمل جراحی تا زمانی که به اندازه کافی بهبود پیدا نکرده است و به خوبی نفس نمی کشد، باید از دستگاه استفاده کند.

برخی از جراحی ها مستلزم این هستند که فرد برای مدت کوتاهی پس از جراحی از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده کند. به عنوان مثال، افرادی که جراحی قلب باز انجام می دهند معمولاً تا زمانی که به اندازه کافی از خواب بیدار شوند و سر خود را از روی بالش خود بلند کنند و همچنین دستورات ساده را انجام دهند، باید از دستگاه تنفس مصنوعی استفاه کنند.

مراقبت از بیمار در حین استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی

مراقبت از بیمار شامل جلوگیری از عفونت و تحریک پوست در زمانی است که شخص از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کند. این افراد همیشه در بخش مراقبت های ویژه (ICU) هستند و نیاز به نظارت و توجه دائمی دارند.

افرادی که نیاز به ونتیلاتور دارند، اغلب آنقدر ضعیف هستند که نمی توانند موقعیت خود را تغییر دهند، بنابراین چرخش مکرر نیز بخشی از مراقبت های معمول ان ها محسوب می شود.

استفاده طولانی مدت از ونتیلاتور چه عوارضی شایعی را به دنبال دارد؟

استفاده طولانی مدت از دستگاه می تواند خطر مرگ را افزایش دهد. طبق تحقیقات افرادی که بیش از 21 روز از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند، به مشکلات اشاره شده دچار می شوند:

• زخم های فشاری
• عفونت های باکتریایی و قارچی
• آمبولی ریوی
• اختلال هذیان
• ضعف عضلانی

ونتیلاتور برای نوزادان تازه متولد شده

برخی نوزادان تازه متولد شده که نارس هستند در خطر ابتلا به سندرم زجر تنفسی حاد قرار می گیرند. دستگاه تنفس مصنوعی به نوزادان نارس کمک می کند تا اکسیژن کافی را دریافت کرده و دی اکسید کربن را از ریه های خود حذف کنند و تا زمانی که به اندازه کافی رشد نکرده باشند باید از دستگاه استفاده کنند.

چه زمانی به ونتیلاتور نیاز است؟

ونتیلاتور یک وسیله پزشکی و نوعی دستگاه تنفس مصنوعی است و به بیمارانی که دچار مشکل تنفسی هستید کمک می کند تا به راحتی نفس بکشند.

هنگامی که آسیب یا بیماری مانند کووید-19 عملکرد ریه ها را مختل می کند، ممکن است به یک دستگاه تنفس مصنوعی نیاز باشد. از دیگر کاربرد های ونتیلاتور می توان به زمانی که افراد در حین جراحی بیهوش هستند اشاره کرد. این دستگاه می تواند تنفس بیمار را در حین بیهوشی فراهم کند.

ونتیلاتور ها عملکردی مشابه ریه ها دارند.

دستگاه های تنفس مصنوعی همچون ونتیلاتور به حمایت از فرد مبتلا به اختلال عملکرد ریه در طول روند بهبودی کمک می کند. این دستگاه ها اکسیژن را از طریق لوله ای که از طریق دهان وارد وارد ریه ها می کنند.

هنگامی که بیماری های خاصی مانند COVID-19 به وضعیتی به نام سندرم زجر تنفسی حاد تبدیل می شوند، ممکن است به یک دستگاه تنفس مصنوعی نیاز باشند. در افراد مبتلا به این بیماری ها، کیسه های هوایی در ریه ها پر از مایع می شوند و تنفس را مشکل می کنند.

هنگامی که بیمار مبتلا به کووید-19 خیلی آهسته یا به طور کلی راه تنفسی او متوقف می گردد، به یک دستگاه تنفس مصنوعی نیاز دارد.

بیمارانی که به کووید-19 مبتلا می شوند میزان اکسیژن آن ها به زیر 90 درصد کاهش می یابد. بیماران کرونایی در این وضعیت به اکسیژن مکمل نیاز دارند. اکسیژن مکمل به صورت غیر تهاجمی از طریق لوله های کوچکی که در سوراخ های بینی قرار می گیرند، به بیمار کمک می کنند تا به راحتی نفس بکشد.

استفاده از ونتیلاتور در حین جراحی

بیهوشی عمومی شامل فلج شدن موقت ماهیچه های بدن می شود. این فلج شدن موقت ماهیچه ها شامل ماهیچه هایی می شود که به ما اجازه دم و بازدم را می دهند. بدون ونتیلاتور، تنفس در حین بیهوشی عمومی ممکن نخواهد بود.

اکثر افراد در حین انجام عمل جراحی از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند. پس از اتمام عمل، دارویی برای متوقف کردن اثرات بیهوشی داده می شود. هنگامی که بیهوشی متوقف می شود، فرد می تواند به تنهایی نفس بکشد. در این وضعیت دیگر نیازی به دستگاه تنفس مصنوعی نخواهد بود.

ونتیلاتور زمانی استفاده می شود که فردی که تحت عمل جراحی قرار گرفته است نتواند آنقدر خوب نفس بکشد که اکسیژن مغز و بدن را تامین کند.

برخی از افراد به دلیل آسیب دیدگی یا بیماری، نمی توانند پس از جراحی به اندازه کافی خوب نفس بکشند. برخی دیگر به دلیل عملکرد ضعیف ریه باید از دستگاه های تنفس مصنوعی بعد از عمل استفاده کنند. همچنین بیمارانی که به ریه های خود را به دلیل بیماری انسداد مزمن ریه از دست داده اند، بعد از عمل جراحی حتما باید از دستگاه ونتیلاتور استفاده کنند.

فردی که قبل از جراحی از ونتیلاتور استفاده می کند، احتمالاً پس از عمل جراحی تا زمانی که به اندازه کافی بهبود پیدا نکرده است و به خوبی نفس نمی کشد، باید از دستگاه استفاده کند.

برخی از جراحی ها مستلزم این هستند که فرد برای مدت کوتاهی پس از جراحی از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده کند. به عنوان مثال، افرادی که جراحی قلب باز انجام می دهند معمولاً تا زمانی که به اندازه کافی از خواب بیدار شوند و سر خود را از روی بالش خود بلند کنند و همچنین دستورات ساده را انجام دهند، باید از دستگاه تنفس مصنوعی استفاه کنند.

مراقبت از بیمار در حین استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی

مراقبت از بیمار شامل جلوگیری از عفونت و تحریک پوست در زمانی است که شخص از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کند. این افراد همیشه در بخش مراقبت های ویژه (ICU) هستند و نیاز به نظارت و توجه دائمی دارند.

افرادی که نیاز به ونتیلاتور دارند، اغلب آنقدر ضعیف هستند که نمی توانند موقعیت خود را تغییر دهند، بنابراین چرخش مکرر نیز بخشی از مراقبت های معمول ان ها محسوب می شود.

استفاده طولانی مدت از ونتیلاتور چه عوارضی شایعی را به دنبال دارد؟

استفاده طولانی مدت از دستگاه می تواند خطر مرگ را افزایش دهد. طبق تحقیقات افرادی که بیش از 21 روز از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنند، به مشکلات اشاره شده دچار می شوند:

• زخم های فشاری
• عفونت های باکتریایی و قارچی
• آمبولی ریوی
• اختلال هذیان
• ضعف عضلانی

ونتیلاتور برای نوزادان تازه متولد شده

برخی نوزادان تازه متولد شده که نارس هستند در خطر ابتلا به سندرم زجر تنفسی حاد قرار می گیرند. دستگاه تنفس مصنوعی به نوزادان نارس کمک می کند تا اکسیژن کافی را دریافت کرده و دی اکسید کربن را از ریه های خود حذف کنند و تا زمانی که به اندازه کافی رشد نکرده باشند باید از دستگاه استفاده کنند.